အိုး ... အခ်စ္ရယ္ ႏိုး ... ႏိုး ...

လာမယ့္ ေမလ (၁၀) ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္ ဘာလုပ္သင္႔တယ္ ဆိုတာကို ေန႔စဥ္သံုး ဂူဂယ္လ္ စာမ်က္ႏွာက က်ေနာ့္ကို ေဆာ္ၾသေနပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ က်ေနာ့္ရဲ႕ အသည္းၾကားက မဲတျပားေပါ့ဗ်ာ ... Thanks ဂူဂယ္လ္...

ျမန္မာစကားပံု တခုရွိတယ္။ "မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္း" တဲ႔။ စိုးရြံ႕ေန၊ က်ီးလန္႔စာစား ျဖစ္ေနရတဲ႔ အေျခအေန ေအာက္မွာ တခုခုကို ေအာင္႔အည္း သည္းခံျပီး လုပ္ရတဲ႔ အေျခအေနတခုကို ေျပာတာ ျဖစ္နိုင္သလို၊ ကိုယ္မႏွစ္သက္တဲ႔ တစံုတဦး ဆီကေန တစံုတရာကို ရသည္အထိ ေစာင္႔ဆိုင္းျပီး သူ႔အၾကိဳက္ လိုက္ေလ်ာတဲ႔ အေနအထားကို လည္းဆိုနိုင္ပါတယ္။

အုိေက ... ေၾကာက္လို႔ လိုက္ေလ်ာလိုက္ရပါတယ္ ... ။ ဒီအဆိုကို က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေျပာခဲ့ျပီးျပီလဲ။ ေနာက္ ... ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ လိုက္ေလ်ာ လုပ္ေပးေနရဦးမွာလဲ။ အခုလိုေျပာေနရ၊ လိုက္လုပ္ေနရရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာလိုက္တာ ဆယ္စုႏွစ္ ၅ ခုနီးပါး အခ်ိန္ေတြေပးလုိက္ရျပီး ...။ ေနာက္ အနွစ္ ၅၀ ေလာက္ ထပ္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိေသးလား ...တိုင္းျပည္လည္း စုတ္ျပတ္သပ္ ကုန္ျပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ႔တဲ႔ ( _ ာ) နိုင္ငံလည္း ျဖစ္ေနပါျပီ။ လူငယ္ေတြလည္း အနာဂတ္ မဆိုထားနွင့္၊ ပစၥဳပၸန္ ေတာင္ မေရရာတဲ႔ ဘ၀။ ကေလးေတြလည္း ေက်ာင္းေတြနဲ႔ေ၀းလို႔ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ စား၊၀တ္၊ေနေရးအတြက္ အရြယ္ေတြနဲ႔ မမွ်ေအာင္ အိမ္ကို ျပန္ကူေနရတဲ႔တာေတြ ထုနဲ႔ေဒး။

ေၾကာက္တိုင္းလည္း မလိုက္ေလ်ာ နိုင္ေတာ႔ဘူး။ လိုက္ေလ်ာနိုင္၊ သည္းခံနုိင္တဲ႔ အတိုင္းအတာေတြ ေက်ာ္လြန္ကုန္ပါျပီ။ ေပးဆပ္သြားတဲ႔ သူေတြလည္း ေပးဆပ္သြားခဲ့ျပီ၊ ျပန္ရလိုက္တာေတြက ဘာမွမရွိေသးပါဘူး၊ ဒီအတိုင္းပဲ ေနသြားရေတာ့မွာလား။ ဒီ မိစၦာေတြ၊ ျပိတၳာေတြကို ေတာ္လွန္ ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ မရွိၾကေတာ့ဘူးလား၊ ဒီအတိုင္းပဲ သူတို႔လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ခြင္႔ေပးလိုက္ေတာ့မွာလား .. မခ်စ္ပဲနဲ႔ေတာ့ မနမ္းပါနဲ႔ .. စဥ္းစားခ်င္႔ခ်ိန္ပါ မိတ္ေဆြ ...

သြားေလသူ အာဇာနည္မ်ားလို မေပးဆပ္ခ်င္ေနပါ ... မိတ္ေဆြအတြက္ အခြင္႔အေရး တခုရွိပါတယ္ .. လာမယ့္ ေရွးလ ၁၀ ရက္ေန႔မွာေပါ့ ... "ဟင္႔အင္း" လို႔ ၾကက္ေျခခတ္ ရံုတင္ေလးပါ၊ လုပ္နိုင္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြရဲ႕ အသည္းၾကားက မဲတျပားဟာ ေခ်ာက္ထဲက်ေနတဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ဆြဲတင္ဖို႔အတြက္ ၾကိဳးတမွ်င္ ျဖစ္နိုင္ပါေစ ...

က်ေနာ္ကေတာ႔ သြားေလသူ ကိုငွက္ၾကီးရဲ႕ "ခြင္႔မျပဳ" သီခ်င္းထဲက ေကာ့ရက္ အပိုဒ္ေလးကိုပဲ အခုတေလာ အထပ္ထပ္ ဆိုေနမိတယ္ ...

"အိုး ... အခ်စ္ရယ္ ႏိုး ... ႏိုး ... ခြဲမသြားနဲ႔ ႏိုး ... ႏိုး ..."